• Tarımsal girdi kullanımı (tohumluk, gübre, ilaç) ve bilgi edinimi Ziraat Mühendisine ya da Tarım teşkilatlarına danışarak değil, günü kurtarabilmek
için başta komşudan, akrabadan ya da girdileri satan kişi veya kurumlara
danışılarak yapılmaktadır.

• Tarıma girdi sağlayan, tarımsal ürünleri üreticilerden satın alıp bir ölçüde
pazar garantisi sağlayan kurum ve kuruluşlar can çekişmektedir. Bunun en
önemli nedeni 1980 sonrası uygulanan yanlış politikalardır. Bu dönemle
birlikte SEK, YEMSAN, EBK gibi tarımsal KİT’ler plansız bir şekilde özelleştirilmiştir.

• Tarımsal ürün fiyatları ve üretim maliyetleri Dünya piyasalarında ağırlık
taşıyan ülkelerle karşılaştırıldığında yüksek kalmıştır. Bunun en önemli
nedenleri Türkiye’deki tarımsal girdi fiyatlarının ve özellikle akaryakıt, tohumluk, gübre, ilaç gibi girdilerin fiyatlarının çok yüksek olması ve aynı
zamanda arazilerin dağınık, parçalı ve küçük olmasından ötürü verimlilik
düzeyinin düşük oluşudur.

• Tarımsal kooperatifçilik gelişmemiştir. Üreticiler ürettikleri ürünü tek başına pazarlamak durumunda kalmakta ve bundan dolayı da piyasayı etkileyebilecek bir güçten mahrum kalabilmektedirler