Şu an ozon bozunmasında en çok tanınan ve kullanımı önce kontrollü olarak azaltılan ve niha­yet yasaklanan bileşikler kloroflorokarbonlardır. Geçmişte iklimlendirme cihazlarında soğutucu bileşik, polimer köpüklerde şişirme ajanı, aerosol­lerde veya elektronik endüstrisinde temizleme ajanı veya çözücü olarak kullanılan bu kimyasallar, ozon tabakasını tahrip etme konusunda en büyük suç­lu olarak ilan edilmiştir.

Tarihsel gelişim sürecine göre kloroflorokarbon (CFC) yerine önce hidroflorokarbonlar üretilmiştir. Hidroflorokarbonlar yapılarında en az bir hidrojen molekülü içerdiklerinden troposferde bozunmaya uğrayarak stratosfere ulaşmaları, böylece ozon ta­bakasına zarar vermeleri engellenmeye çalışılmıştır. Diğer bir alternatif ise perflorokarbonların kulla­nımıdır. Ozon veya hidroksil radikali ile reaksiyo­na girmediklerinden dolayı ozon bozunumu veya smog oluşum potansiyelleri olmayan bileşiklerdir. Ancak literatüre göre bu tür ozon bozunumu veya smog oluşum potansiyeli düşük olan bu bileşikle­rin sera gazı etkisi yüksek olabilmektedir.