Birini ayartmak, azdırmak, saptırmak anlamından hareketle şeytana “fitneye düşüren” anlamında el-fâtin ve el-fettân (çoğulu füttân) denilmiştir. Eûzü mine’l-fettân “şeytandan Allah’a sığınırım” cümlesinde geçen el-fettân bu anlamda kullanılmıştır. Bilindiği üzere Şeytân, ayartmak ve aldatmak suretiyle insanları hem maddî ve hem de manevî açıdan fitneye düşürür. Çeşitli türevleriyle birlikte Kur’ân'da çokça tekrarlanan fitne kavramının en bariz özelliği ise kullanıldığı bağlama göre anlam kazanmasıdır. Fitne şeytandan kaynaklandığı zaman, şeytanın insana iğvâ vermesi, ayartması ve baştan çıkarması gibi onun çeşitli hilelerini ifade eder. Fitne ve türevleri bu varlığa nispet edildiğinde olumlu bir anlam ifade etmez.

Düşünme, Yönelme, Ulaşma, Arınma, Kur’ân bütünlüğünü içinde fitne kavramının şeytandan kaynaklandığı zamanki anlamı değildir.