Yanıt Açıklaması: “Habbebe”: “Habbebe ilâ” şeklinde kullanıldığı zaman, “bir şeyi sevdirmek” anlamında kullanılır. “Tehabbebe”: “Tehabbebe ilâ” ile kullanıldığında, sevgi göstermek ve bir şeyi su ile doldurmak; devenin kanıncaya kadar su içmesi anlamına gelir. “Tehâbbe”: Birbirini sevmek. “ /İstehabbe”: Sevmek, sevimli bulmak, hoşlanmak.“ /Habâbu”: Suyun üzerindeki kabarcıklar; suyun ve kumun çok olduğu yer; çiğ (bitkinin üzerindeki nem); rüzgârın su üzerinde meydana getirdiği silsile halindeki yollar gibi anlamlara gelir. “ /Habbu, Habbe ve Hibbe”: Buğday ve arpa gibi tahılların tanesine ve tohumuna denir. “Habbetü’l-Kalb” ise, kalpte olan siyah tanecik veya “Semeretü’l-Kalb”tir. Mütercim Âsım Efendi, “ Habbetü’l-Kalb” tabirini “ Kalb Gözü” olarak terceme etmektedir. “Hubb, Hibâb, Hibbu, Hubâb, Mehabbe”: “Ha-Be-Be”kökünün bu türevlerinin hepsi “ buğz”’un zıddı olan “sevgi” anlamına gelir. “hubb” kelimesi ayrıca “devenin çöktüğü yerden ayağa kalkamaması, devamlı o yere bağlı olarak durması” anlamına da gelir.