Yanıt Açıklaması: Davranış tedavisi ile ilgili ilk fikirler, Skinner’in 1953 de yapmış olduğu bir çalışmadan sonra çıktı. Joseph Wolpe ve Hans Eysenck’in çalışmaları bu fikri daha da kuvvetlendirdi. Bununla beraber, davranış tedavisinin çıkış kaynağı olarak üç farklı bölge gösterilir. Güney Afrika’da Wolpe’nin grubu, Amerika’da Skinner’in grubu, İngiltere’de Rachman ve Eysenck grubu aynı anda temel teori üzerinde çalışmaya başlamışlardır. Her birinin bu tedavi ile ilgili farklı alan yaklaşımları olmuştur. Örneğin; Eysench kişilik bozuklukları ile ilgilenirken, Skinner öğrenme üzerine yoğunlaşmıştır. Yirminci yüzyılın ikinci yarısında, davranış tedavisi Aaron Beck’in kognitif tedavisi ile birleşti ve kognitif ya da bilişsel davranış tedavisi şeklinde anılmaya başlandı. Thompson ve Gallagher (1985) davranışçı (bilişsel veya kognitif) tedavide, kişinin bilişsel rolünü yeniden yapılandırdığı ve kendini denetleme teknikleri kullanarak özellikle yaşlı depresif hastaların belirgin yarar görebileceğini vurguladılar. Shute (1986) ise kronik hastalıkları bulunan yaşlılarda bu tip tedavilerle daha kolay işbirliği sağlandığını belirtti. Yesavage ve arkadaşları ise meşguliyet tedavisinde yaşlı hastalarda depresyon taraması yapılması için 1983 yılında geriatrik depresyon ölçeğini geliştirmiştir.