Beklenen kayıp konusunda aile bireylerinin bilgilendirilmesi gereklidir. Yaşam sonunda bakım planlanırken eksik tedavi yapılmamalıdır. Yaşam kalitesini düzeltecek tedaviler aksatılmamalıdır. Tedavinin kar-zarar oranı dengelenerek karar verilmelidir. Semptomların tedavisi yeterli yapılmalıdır. Medikal endikasyon, yaşam kalitesi, hasta ve ailenin istekleri gözden geçirilerek karar verilmelidir. Kardiyopulmoner resusitasyon (CPR), mekanik ventilasyon, diyaliz, parenteral beslenme ve hidrasyon gibi invaziv işlemlere yukarıda belirtilen şekilde karar verilmelidir. Ayrıca agresif tedavilerden kaçınılmalıdır. Yaşlıda agresif kemoterapi veya kemoterapiye dirençli ilerlemiş kanserde kemoterapi verilmesi buna örnektir.