Erikson’un yaşam döngüsünün son aşamasında yer verdiği yaşlanmanın, yaşlılar tarafından “bütünlük” ile “çaresizlik” arasındaki çatışma ile algılandığı belirtilir. Toplumların gelişimi ile birlikte yaşlılık,

geleneksel toplumlardaki algılandığı “olgunluk ve bilgelik” yerine, “yoksunluk, zayıflık ve bağımlılık” olarak algılanmaya başlamaktadır.