1072-1074 yıllarında Kaşgarlı Mahmud’un yazdığı “Divanü Lügati-t-Türk” olarak bilinen ilk Türkçe sözlükte, eczacılık ve tıpta kullanılan bitkilerin Türkçe isimleri verilmiştir.
Bunlara örnek verecek olursak;
Ot: Ateş, ilaç hazırlanmasında kullanılan madde (drog). (Drogların genellikle acı ve
yakıcı lezzetli olması nedeniyle).
Ot Yem: Baharat (yakıcı yem). (Baharatın (karabiber, kimyon, tarçın gibi) lezzetinin
genellikle yakıcı olmasından dolayı).
Otacı: Hekim, ilaç yapan.
Em: İlaç.
Emçi: İlaç hazırlayan (eczacı).