Hastaya bilgiler, hastanın anlayabileceği şekilde, mümkün oldukça tıbbi terimler kullanılmadan, tereddüt ve şüpheye yer vermeyecek şekilde, hastanın ruh durumuna uygun olarak verilmelidir. Bu Amsterdam Bildirgesinde de yer almaktadır (Madde 24). Yönetmelikte bulunan, bilgilendirilmenin usulü ile ilgili yaklaşım Amsterdam Bildirgesi’ndeki yaklaşıma paraleldir.