Reamer (2006), ahlaki karar vermenin sistematik olması gerektiğini ileri sürer. Temel unsurların ardışık tanımlanmasını içeren yedi adımlı bir modeli, ahlaki karar verme modeli olarak formüle etmiştir. Bu aşamalar:

1. Sosyal hizmet değerleri ve sorumlulukları da dahil olmak üzere etik değerler,

2. Etik karardan etkilenmesi muhtemel kişiler,

3. Etik karar alma sürecinden kaynaklanan olası eylemler ve bu eylemlerin olumlu ve olumsuz etkileri,

4. Etik teori, kural ve ilkeler, kodlar, yasallık- lar, uygulama ve kişisel değerler,

5. Görüşüne başvurulması gereken meslektaş- lar ve uzmanlar,

6. Kararın ve karar alma sürecinin belgelendi- rilmesi,

7. Gerekli izlemler ve değerlendirme olarak sı- ralanmıştır.