Merkezileşme, rekabetin olmaması, hiyerarşik düzende olma ve hümanist bakış açısına sahip olma gibi özellikler Schmitter açısından devlet korporatizmiyle alakalıdır. Çünkü Schmitter devlet korporatizmi aşağıdaki şekilde ifade edilebilir.
Devlet korporatizminde gruplar arası ilişkilerin düzenlenmesi süreçlerinde ve mevcut katılımcıların yeni gelenleri dışlamaları kasıtlı hükümet eylemiyle gerçekleştirilir.
Merkezileşme: Devlet korporatizminde merkezileşme, devletin çok sayıda veya benzer nitelikteki grupları ortadan kaldırması ile gerçekleşir.
Zorunlu üyelik: Devlet korporatizminde baskı veya iş yasaları yoluyla “de jure”, hukuken, resmî emir ya da takdir yetkisiyle olur.
Rekabetin olmaması: Devlet korporatizminde bu, devletin baskısıyla sağlanır.
Hiyerarşik düzende olma: Bu durum devlet korporatizminde yasa yoluyla merkezileşme zorunluluğunun ve devlete yönetsel bağımlılığın bir sonucu oluşur.
İşlevsel açıdan farklılaşma: Bu türden bir farklılaşma devlet korporatizminde devletin sisteme kattığı meslek ve zanaat ayrımlarının bir ürünüdür.
Devletçe tanınma: Devlet korporatizminde devletçe tanınma örgüt kurmanın koşulu olarak devletçe tepeden olur.
Tekelci temsil hakkı: Bu hak devlet tarafından tepeden inme olarak tanınır.
Lider seçimi ve çıkarların ifadesinde denetim: devlet korporatizminde bu, meşru şiddetin örgütlenmiş tekelcileri tarafından asimetrik bir biçimde dayatılır.