Kireç kapsamı düşük, başka bir deyişle asitliği yüksek olan topraklarda fosfor, molibden gibi bitki besinlerinin alınabilirliği azalır. Nitratlaşma oranı düştüğü için, topraktan uçucu amonyak formunda azot kayıpları artar. Yararlı bakterilerin çalışmaları ve sayıları olağanüstü azalır. Alüminyum ve mangan başta olmak üzere, ağır metal zehirliliği riski yükselir. Birtakım bitki hastalıkları daha kolay gelişir. Böylece, çoğu bitki için yaşanamaz bir ortam söz konusu olur. Bu aşırı asitliğin giderilmesi, yani pH’nın yükseltilmesi, toprağın verimliliğine önemli katkı yapar. Kireç toprağın yararlı bir bileşeni olmakla birlikte, aşırılığı kimi zararlara da yol açabilir.