Kurultayın yapıldığı dönemde, Türk basınında gündelik gazete sayısı 38, gündelik olmayanlar 78, dergiler ise 127 adettir. Genel toplamı 243’ü bulan bu yayınların çoğu resmî kurumlara aittir. Bu nedenle, söz konusu yayınların temsilcileri kurultayda yer almazlar. Yalnızca özel gazete ve dergilerin temsilcileri çağrılır. Bunlar arasında önce bir delege grubu seçimi yapılır. Böylece, İl Basın Kurultayı 117 delegenin katılımıyla gerçekleşir. Basın- Yayın Genel Müdürlüğü tarafından sunulan bir anket, bu yıllardaki basına ilişkin önemli bilgiler verecek türdendir. Okurların İstekleri şeklinde sıralanan ve delegelere dağıtılan bu ankete göre gazeteler pahalı satılmaktadır. Gazetelerin ebatları büyüktür ve sayfa sayıları çoktur. Günlük gazeteler, halkın konuştuğu dili kullanmalıdır. Gazetelerde faydalı yazılar yer almalı, romanlar ve tefrikalar haddinden fazla uzun olmamalıdır. Basın halkın sorunlarıyla ilgilenmelidir. Gazeteler kazanç kapısı olarak görülmemeli ve çıkarlara hizmet
etmemelidir. Okumayı özendirecek yayınlar yapılmalı, dergi kapaklarına kadın resimleri yerine millî abide ve görkemli binaların resimleri konulmalıdır. Cinayet ve aile faciaları
manşetten verilmemeli, açık-saçık resimler yayımlanmamalıdır. Taşrada gazeteler kaymakamlar ve öğretmenler tarafından halka okutulmalıdır. Toplam 23 sorudan oluşan bu anket, halkın basından isteklerinin “aydınlanma” yönünde yoğunlaştığını göstermektedir.