1952 tarihli Basın Mesleği Kanunu dini bayramlarda gazete yayımlanmasını yasaklamıştı. Kanuna göre bayramlarda gazete yayımını gazeteci dernekleri yapabiliyordu. Bayram Gazetesi adı altında yayımlanan gazetede, bütün gazetelerden ünlü gazeteciler birkaç gün yazılarını yayımlıyor ve günlük haberler de bu gazete aracılığıyla veriliyordu. Uygulamada, Gazeteciler Cemiyeti’nin Bayram Gazetesi, bayram günleri bütün Türkiye’de satılan tek gazete özelliğini taşımaktaydı. Kanunun amacı, hem aralıksız çalışma gerektiren meslekte gazete emekçilerinin birkaç gün tatil yapmasını sağlamak, hem de cemiyete gelir kazandırarak bunu basın çalışanlarına sosyal yardımlar biçiminde yansıtmaktı. 1992 yılının Kurban Bayramı’nda Sabah gazetesi yayınını sürdüreceğini açıklamış ve öyle de yapmıştır. Eski tarihli yasada öngörülen para cezası o günün koşullarında komik bir rakama tekabül etmektedir ve Sabah bu cezayı önemsemeyerek, dahası köklü bir gazetecilik geleneğini hiçe sayarak, bayramda gazetesini yayımlamıştır. Bu eylem büyük tartışma yaratmış, diğer gazete gruplarının ortak bildiriyle protestosuna, Gazeteciler Cemiyeti’nin müthiş tepkisine ve Sabah gazetesi sahibi ve yöneticilerini üyelikten ihraç etmesine neden olmuştur. Ancak siyaseten destek bulamayan tepkiler sonuçsuz kalmış ve bir sonraki bayramda bütün gazeteler yayımını sürdürüp Sabah’ın yıktığı bir geleneğin üzerinden geçmiştir.