Almanya’da Kohl’ün iktidarı kaybetmesi, sosyal demokrat Schröder’in gelmesi sonrasında, Ecevit Türkiye’nin başbakanı olarak bir mektup göndererek, gerekli reformları yapmak konusunda hazır olduklarını ancak AB adaylığımız için Almanya’nın desteğinin önemini dile getirmişti. 1999’da Ecevit’in başbakan olduğu dönemde Türkiye’nin aday ülke ilan edilmesi sonrasında da gerçekten ciddi bir reform süreci başlatılmış oldu. 2002’de AK Partinin iktidara gelmesi ile temel politika, yani AB hedefi neredeyse hiç değişmedi, sadece güçlendi. 2002-2005 arasında olağanüstü bir tempo ile reform süreci devam ettirildi. AK Partinin hem kendi üzerinde oluşan iç ve dış şüpheleri ortadan kaldırmak hem de Türkiye’yi AB süreci üzerinden demokratikleştirmek düşüncesiyle AB politikaları Türk dış politikasının en önemli alanı hâline geldi ve ciddi bir ivme kazandı.