Yanıt Açıklaması: Osmanlı Devleti’nin yönetim yapısını, fetihlerin yayılması ve devletin daha geniş topraklara, daha fazla nüfus ve etnik çeşitliliğe hükmetme ihtiyacı belirlemiştir. Devlet, küçük bir beylikten büyük bir imparatorluğa geçiş sürecinde ihtiyaca cevap verecek şekilde giderek merkeziyetçi bir yönetim yapısına doğru evrilmiştir. Yönetim yapısı, II. Mehmed Dönemi’ne (1451-1481) gelindiğinde mutlak merkeziyetçi bir yapılanma içindedir. Özellikle kul sisteminin geliştirilmesi ve ümeranın giderek daha etkin bir hale getirilmesiyle sultanın yanında yeni bir yönetici sınıf ortaya çıkmıştır. Yine aynı süreçte klasik medrese sisteminden yetişen ulemanın etkinliğinin artması sonucu kuruluş yıllarındaki zengin düşünce ortamını ve eski zenginliğini yitirmiştir.