Osmanlı’da klasik dönemde gayet iyi şekilde isleyen askerî sistem, zaman içinde bozulmuş, dünyada değişen savaş teknolojisi ve teknikleriyle mücadele edemez duruma gelmiştir. Bu bakımdan, Devletin gerilemesine giden yolun askerî alanda karşılaşılan yenilgiler ile başladığı söylenebilir. Aynı durum, devletin içine girdiği “modernleşme” sürecinde ilk kapsamlı reform hareketlerinin askerî alanda yapılması sonucunu doğurmuştur. Bu bağlamda, 1699 Karlofça Anlaşmasının ardından başlayan yenilenme girişimleri, On sekizinci Yüzyılın sonlarına gelindiğinde iyiden iyiye hız kazanmıştır. Bu süreçte, savaş meydanlarında karşılaşılan başarısızlıklardan hareketle ilk reformlar askerî alandan başlatılır.