Eski Türkçe olarak adlandırılan dönemin ikinci yarısını ise Uygur Türklerinin meydana getirdiği zengin edebiyat ürünleri oluşturmaktadır. Köktürklerdeki geleneğe uygun
olarak Uygurlarda da her ne kadar anı taşları dikme yaygınsa da Uygurlar daha çok kağıtlara yazılmış edebî ürünler bırakmışlardır. 

Türk edebiyatının bilinen ve Uygurlardan kalan ilk aşk şiiri, Aprınçur Tigin’e aittir ve
şiirin ilk dörtlüğü şöyledir (Arat, 1965):
Sevgili
Uygur Türkçesi                                       Türkiye Türkçesi
Kasınçıgımın öyü kadgurar men          Yavuklumu düşünüp dertlenirim
Kadgurdukça                                     Dertlendikçe
Kaşı körtlem                                      Kaşı güzelim
Kavışıgsayur men.                             Kavuşmak isterim.