Osmanlı’dan alınan miras 1920’li yılların Türkiye tarımını ve üretim ilişkilerinin niteliğini belirlemişti. Bu mirasın belirgin özellikleri arasında; toprağın yüksek merkezileşme/toplulaşma düzeyi ve pazar ekonomisinin “gelişkenliği” açısından farklı bölgelerin varlığı sayılabilir. Cumhuriyetin kurulmasından sonra, Türkiye tarımına genelde küçük köylü işletmeler egemendi. Aile emeği ile üretim yapılan bu yapıdaki işletmeler “geçimlik” işletme niteliğine sahipti. Kıyı bölgelerinin dışında ise “kapalı köy ekonomisi” vardı. Büyük toprak mülkiyeti ise “küçük köylü ekonomisi”nden ayrı ve adeta sorunlu bir unsurmuş gibi değerlendirilmekteydi. Doğru cevap E'dir.