Türkiye’de, bu yıllarda uyuşturucu olarak tanımlanan afyonun hammaddesi olan haşhaşın üreticisi ülkeler arasındadır. 1960’lar ve 1970’ler de, ABD, ülkesinde uyuşturucu problemi büyüdükçe, Amerikan kamuoyu daha yoğun bir baskı ile Türkiye’nin haşhaş ekim alanları ve bunların illegal ürünlere dönüştürülüp dönüştürülmediğini tartışır hale gelmiştir. 1960’lar boyunca Türkiye’deki haşhaş ekim alanlarının kontrolü için defalar
ca hükümetlerle görüşülmüştür. (Gürses, 2015). Türkiye’nin Tek Sözleşmeye taraf olması ve bunun gereğini yerine getirmesi sağlanmaya çalışılmıştır. Bu anlaşma ilk adımda “haşhaş ekilen alanlarda üreticilerin devlete ne kadar afyon vereceklerinin önceden belirlenmesini ve ekim alanların sınırlandırılmasını” öngörmektedir (Gürses, 2015). 1966’da Türkiye sözleşmeye taraf olur. Bununla birlikte sözleşmenin uygulamasına yavaş yavaş geçmeyi arzu etmektedir.