Tanzimat Fermanı yargı kararı olmadan ölüm cezası verilemeyeceği, müsadere yönteminin kaldırılacağı, suç işleyenin kim olduğuna bakılmaksızın yargılanacağı, toplumsal bir hastalık olan rüşvetle mücadele edileceği belirtiliyordu. Bununla Osmanlı Devleti kanun hâkimiyeti altında, bir siyasî düzeni hedefliyor, padişah da kendi isteğiyle gücünü sınırlandırıyordu. Osmanlı Devleti, kanunların temelini can, mal ve ırz korunmasına dayandıran ferman ile yurttaşlarına can güvencesi vererek hukuk devleti olma yolunda önemli bir adım atıyordu. Bu nedenle ferman anayasal sürecin önemli aşamalarından biri olarak değerlendirildi. Her erkeğe askerlik yükümlülüğü getirilmesi, askerlik süresinin beş yılla sınırlandırılması, gayrimüslimlerden alınan cizyenin kaldırılması ile de Müslüman ve gayrimüslim ayırımını ortadan kaldırmayı amaçlıyordu.