Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarının ikinci döneminde Anayasa çalışmalarına daha da hız verildi. Hazırlık döneminden başlayarak yürürlüğe girmesiyle birlikte anti demokratik yapısı nedeniyle üzerinde tartışmalar yapılan 1982 Anayasası’nda, en kapsamlı değişiklikler Adalet ve Kalkınma Partisi’nin iktidarda olduğu dönem­de gerçekleştirildi.

2003-2013 yılları arasındaki Adalet ve Kalkınma Partisi’nin iktidarı dönemin­de, bir başka deyişle Recep Tayyip Erdoğan’ın Başbakanlık yıllarında Türkiye’nin iç ve dış siyasetinde çok ciddi yapısal değişikliklere gidildi. Dış politikada hem Avrupa Birliği ile olan ilişkiler geliştirildi hem de Türk ve İslam dünyasına dönük yeni politik anlayışlar hayata geçirildi. Güneydoğu’daki terörün sona erdirilmesi konusunda da önemli adımların atıldığı yaklaşık 10 yıl boyunca, bir yandan yeni bir Anayasa hazırlanması çalışmalarına hız verilirken, diğer yandan mevcut Ana­yasada ciddi değişikliklere gidildi.

Memurların özlük hakları toplu sözleş­mede düzenlenebilecek; memurlar, disiplin cezalarını yargıya götürebilecek; İdare Mahkemeleri ve Danıştay, “yerindelik” denetimi yapamayacak, “kamu yararı” ge­rekçesiyle karar alamayacak; Yüksek Askeri Şûra kararıyla ordudan ilişiği kesilen subaylar yargıya başvurabilecek, ancak terfi işlemleri ve kadrosuzluk nedeniyle al­baylıktan veya generallikten emekliye ayrılanlar geri dönemeyecek; Anayasa Mah­kemesi 17 üyeden oluşacak; Anayasa Mahkemesi üyeleri 12 yıl için seçilecek, 65 yaşını dolduran emekliye ayrılacak; Anayasa maddelerinin iptaline ve partilerin

kapatılmasına 17 üyeden en az 12’sinin oyuyla karar verilebilecek; Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu 22 asil ve 12 yedek üyeden oluşacak; meslekten çıkarılan hâkim ve savcılar yargıya başvurabilecek; olağan yargı yollarını tüketen kişiler Av­rupa İnsan Hakları Mahkemesi’nden önce Anayasa Mahkemesi’ne bireysel başvu­ru yapabilecek; TBMM Başkanı, Genelkurmay Başkanı ve kuvvet komutanları da görevleriyle ilgili suçlamalarda Yüce Divan’da yargılanabilecektir.