Aydemir’de dönemin seçkin-aydın savunusunun en açık biçimde görmek mümkündür. Ona göre devrim, toplum düzenine cebri bir müdahale olduğu için toplumun devrimi anlamasını beklemek boşunadır. Devrimin ruhuna kalabalıklar vakıf olamazlar; bu itibarla devrim bilinçli ve devrimci bir kadronun işidir. Aydemir’in bu bakışını, askerlerin yaptığı kurtuluş savaşı sonrasında artık devrimlerin sivil aydınların işi olduğu ve bu aydınların devlete ve devrimlere artık tek başlarına yön verme/sahip olma hedefinde oldukları itibariyle değerlendirebiliriz.