4. yüzyılda önemli bir dini merkez olarak karşımıza çıkan Kapadokya Bölgesi’ndeki kilise ve manastırların kuruluşu hakkında kesin bir bilgi yoktur. Kayserili Büyük Basileos, Nazianzoslu Gregorios ve Nyssalı Gregorios gibi ünlü kilise babaları, bölgedeki etkinliklerini bu yüzyılda sürdürmüşlerdir. 6. yüzyılda Bizans İmparatorluğu’nun sınırları genişlemiş, bölge her bakımdan güvenlik ve barış içinde kalmıştır. Bu yüzyılda bölgedeki manastır ve kiliselerin geliştiği bilinmektedir. 7. yüzyılın ilk yarısından itibaren Anadolu’ya Arap akınları başlamış, 8. yüzyıl boyunca Kapadokya Bölgesi savaş alanına dönüşmüştür. Düşmandan korunmak isteyen Bizanslılar bölgedeki korunaklı vadilere sığınmış ve buralarda küçük yerleşimler oluşturmuşlardır. 9. yüzyıl sonları ile 11. yüzyıl sonları arasında Kapadokya’nın sınır eyaleti olmaktan çıkarak güvenli bir ortama kavuşması, bölgedeki yerleşimlerle birlikte manastır ve kilise yapılarının da çoğalmasını sağlamıştır.