13. yüzyıl ortalarında barutun bulunması ve ateşli silahların gelişmesi, sur ve kalelerin savunulmasını zorlaştırmış, 16. yüzyıldan itibaren önemlerini kaybetmeye başlayan bu savunma yapılarından kalelerin çoğu işlevini yitirmiş, kentlerde yer alanları yönetim amaçlı ve hapishane olarak kullanılmış, kent dışındakiler terkedilmiş ve boş kalmıştır. İşlevini kaybeden surlar ise ya çürümeye terkedilmiş ya da taş ocağı gibi kullanılarak taşlarından başka binalar inşa edilmiştir. Orta Çağsur ve kaleleri inşa edilirken Antik Çağyapılarının taş ve mermerleri kullanıldığından, bu yapıların sökülen mermerleri çoğu kez yakılarak kireç yapımında kullanılmıştır. Antik Çağyapılarından elde edilen malzemelerin devşirme olarak kullanımı konusunda Ankara Surları ve Bodrum Kalesi akla gelen ilk örneklerdir. Ankara Kalesi’nin duvarları Roma İmparatorluğu Dönemi yapılarından alınan taşların sergilendiği bir müze gibidir. Bodrum Kalesi’nde durum daha ilginç ve vahimdir. 15. yüzyıl başında Bodrum Kalesi’ni inşa eden Rodos şövalyeleri, Antik Halikarnassos’un surlarını ve yapılarını taş ocağı olarak kullanmışlardır. En çok devşirme taş alınan yapı ise Antik Çağ’ın yedi harikasından biri olan Mausoleum’dur. 16. yüzyılda Osmanlıların fethinden sonra önemini ve işlevini kaybeden Bodrum Kalesi önce kısa bir süre hapishane olarak kullanılmış ve terkedilmiş, daha sonra yeniden keşfedilerek Sualtı Müzesi olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bugün de bu işlevini sürdürmektedir.