Osmanlı çini ve seramiklerinde 17. yüzyıl sonlarında gerileme dikkat çekmeye başlar. Başta kırmızı olmak üzere renkler, sır, hamur ve bezemelerde bozulmalar olur, kalite çok düşer. 1716’larda İznik çini atölyelerinde üretimin durmasıyla birlikte, bu zamana kadar daha sınırlı üretim yaptığı düşünülen Kütahya ön plana çıkar. Kütahya’da çeşitli nedenlerle tahrip olan arşiv belgelerine ulaşılamaması, hâlâ sistemli kazıların yapılamamış olması, bölgedeki üretimin niteliğinin tam olarak anlaşılamamasına neden olmaktadır. Ancak hafriyat ya da temel çalışmalarında ele geçen yanık, bozuk parçalar, fırın malzemeleri Kütahya’da Osmanlı Dönemi’nde üretimin yapıldığına işaret etmektedirler.