Altın akım mekanizmasının teorik arka planını oluşturan miktar teorisinin dayandığı varsayımlarla ilgili değerlendirmeler dört noktada yapılabilir:

• Altın akım mekanizmasının öngörüldüğü biçimde işlemesi para arzındaki değişimin altın giriş çıkışına göre belirlenmesine bağlıdır. Ödemeler bilançosu açık verdiğinde para arzının azalması ve ödemeler bilançosu fazla verdiğinde, para arzının artması için merkez bankasının oyunun kuralına uyması, sterilizasyon işlemi yapmaması gerekir. Klasik altın standardı döneminde oyunun kuralına genel olarak uyulduğunu vurgulamaktadır.
• Miktar teorisi, paranın dolaşım hızının kurumsal faktörlerce belirlendiği ve sabit olduğu varsayımına dayanmaktadır. Bu varsayım, para arzı değiştiğinde faizi etkilese bile para talebinin bundan etkilenmediği, yani paranın sadece işlem amacıyla elde tutulduğu düşüncesine dayanmaktadır. Para sadece işlem amacıyla talep edilmiyorsa, para arzındaki (M) artış faiz oranını düşürdüğünde, spekülasyon güdüsü ile para talebini arttırarak, paranın dolaşım hızının düşmesine yol açacaktır. Paranın dolaşım hızındaki düşüş para arzındaki artışı tam olarak telafi edecek boyutta olursa, para arzı arttığı halde ekonomide toplam harcamalarda (M.V) bir değişim ortaya çıkmayacaktır.
• Klasik yaklaşımın öngördüğü gibi para arzındaki değişimin reel gelir düzeyini (Y) etkilememesi için, ücret ve fiyatların arz ve talep koşullarına uygun olarak hızlı biçimde değişmesi; fiyat katılığı sorununun olmaması gerekir. Eğer ekonomide ücret ve fiyatlar esnek değilse para arzındaki değişme reel üretim düzey (Y) üzerinde de etki yaratacaktır.
• Para arzı azaldığında fiyatların düşmesi altın akım mekanizmasının otomatik işleyişini garanti etmez. Örneğin açık veren X ülkesinde yurt içi fiyatlardaki düşüşün ihracat gelirlerini arttırabilmesi için, ihracat miktarındaki artışın ihraç malları fiyatındaki düşüşten daha büyük olması gerekir. Başka biçimde ifade edilirse X ülkesinin ihraç ettiği mallara yönelik dış talebin fiyat esnekliğinin yüksek olmasını gerektirir.