Bretton Woods’un ilk döneminde Avrupa’nın ödemeler bilançosu açıkları nedeniyle rezervleri erirken, ABD’nin ödemeler bilançosu fazlaları nedeniyle rezervleri artıyordu. Bu durum dünyada dolar kıtlığına yol açmıştı. Dünyanın geri kalanındaki verimlilik artışlarının ABD’deki verimlilik artışlarının çok gerisinde kalması, hammadde yetersizliği, tasarruf oranlarının düşüklüğü, politik istikrarsızlıklar, girişim gücünün zayıflaması ve 1946’nın sonunda Avrupa ülkelerinin belirlemiş olduğu kur düzeylerinin kendi ulusal paralarını aşırı değerli hâle getirmiş olması, dolar kıtlığına yol açan faktörler olarak görülüyordu.