Erdoğan ve Korkmaz (2010: 82), kültür emperyalizminin belli başlı özelliklerini aşağıdaki gibi açıklamışlardır. 1. Kurulan uluslararası ilişkiler yoluyla dolaşıma sokulan teknolojik araç ve ürünler, kültürel ve ekonomik sonuçlar yaratırlar. 2. Teknolojik araçların aktarılması iş kültürünün, değerlerin, ideolojilerin de aktarılması demektir. 3. Bu aktarım, sermaye ile devlet kurumlarının (ordu, hükümet) iş birliği ile gerçekleşir. 4. Ürünün üretimi ve transferiyle birlikte uluslararası ve yerel endüstrinin çıkarlarıyla örtüşen siyasal, ekomomik ve bilinç yapıları oluşur. 5. Tüm bu süreçlerin sonunda, yerel kültürel pratiklerin ve kültürlerin bir bölümü silinirken, bir kısmı egemen kültür ve ekonomi tarafından asimile edilir ya da değersizleştirilir. Buna kültürel emperyalizm denir. Amerika merkezli gibi görünmekle birlikte esas olarak sanayileşmiş ülkelerin az gelişmiş ya da gelişmekte olan ülkeleri başta televizyon, sinema, internet gibi kitle iletişim araçları ve bu araçların ürünleri ile etkilemesi devam etmektedir.