Samir Amin, dünya ekonomisini merkez ve çevre sistemler olarak ikiye ayırarak incelemektedir. Merkez sistemler, iç dinamiklerini kurmayı başarmış, kendilerine yeterli ve dış faktörlerden etkilenmeyen sistemlerdir. Oysa çevre sistemler, merkezin gereksinimlerini karşılama işlevini yerine getiren ekonomilerdir. Burada üretilen artı değer, çeşitli şekillerde merkeze aktarılmaktadır. Düşük ücret politikaları güdülmekte, üst sınıflar lüks tüketime yönlendirilmekte, alt kesimler çok ciddi yaşamsal zorluklarla karşılaşmakta ve çevredeki bu yoksulluk ayrıcalıklı sınıfları beslemektedir.