Dil içerisinde kodlanmış anlamlar üzerinde odaklanmaktadır.

Bizim gerçekliği anlamamızın dili kullanımımızla bağlantılı olduğunu iddia etmektedir.

Uluslararası ilişkilerde “kendi” ve “öteki” şeklindeki yapıları ve etnik, kültürel ayrımcılıktaki gibi ötekinin aşağı görülmesini sorgulamaktadır.

Uluslararası ilişkilerde de yurttaş/yurttaş olmayan, düzen/anarşi, gelişmiş/gelişmemiş gibi yapıların dünyanın nasıl dilsel olarak bölündüğüne ilişkin önemli veriler olduğunu ifade etmektedir.

Güçlü/zayıf, kamu/özel, rasyonel/duygusal gibi dilsel yapıların erilliğin dişilik üzerindeki yetkisine hizmet ettiğini belirtmektedir.