Vergi arbitrajına varsayımsal bir örnek olarak (A)’da yerleşik bir kiralama (leasing) şirketinin, (B)’de yerleşik bir şirkete otomobil kiralaması ve (A)’da uygulanan vergi yasalarının kiralayan şirkete “yasal sahiplik” ilkesini esas alarak otomobilin maliyet bedeli üzerinden hesaplanan amortismanlarını indirim olanağı sağlarken (B)’de uygulanan vergi yasalarının da kiralama konusu otomobil için “ekonomik sahiplik” ilkesini esas alarak indirim olanağı sağlaması gösterilebilir. Bu durumda iki ayrı ülkede iki ayrı vergi yükümlüsü, aynı otomobil dolayısıyla amortisman indirimi yapmakta ve daha az vergi ödemektedir. Oysa kiralayan ve kiraya veren (A)’da yerleşik olsaydı, bu durumda sadece kiraya veren bu indirimden faydalanabilecektir.