NATO Antlaşması’nın 4. maddesi, örgüte üye ülkelere yönelmiş sadece bir sıcak saldırı ya da tehdit değil, potansiyel bir tehdit olduğunda da diğer üye ülkelerle işbirliği içine girmeleri olanağı vermektedir. Söz konusu madde şu şekildedir: “Taraflardan herhangi biri, Taraflardan birinin toprak bütünlüğü, siyasi bağımsızlığı ya da güvenliğinin tehdit edildiğini düşündüğü zaman, tüm taraflar birlikte danışmalarda bulunacaklardır.” Bu maddenin gerisindeki temel mantık, meydana gelebilecek olası iç gelişmeler sebebiyle NATO’ya başvuramayacak durumda olan müttefik hükümetlerin yerine, başka bir müttefikin başvurmasının mümkün olabileceğidir.