Vergi kabahatleri açısından birleşmesi kabul edilen kabahatler bakımından fikrî içtimanın iki şartı olduğu görülür. Bunlardan birincisi, tek fiille birden fazla kabahat işlenmesi; diğeri, kabahatlerin vergi ziyaı ve genel usulsüzlük olmasıdır. Birleşmenin gereği olarak kabahatlerden biri elenir, diğerine ceza verilir. Ceza verilmeyen kabahat ise, cezalandırılma kimliğini kaybettiği için bunun hakkında yapılacak bir şey olmaz. Konumuz açısından tek fiille işlenen vergi ziyaı kabahati veya genel usulsüzlük kabahatinden birine ceza verileceği anlaşılmakla birlikte bunlardan hangisine ceza verileceği meselesinin de çözülmesi gerekir. Tek fiille vergi ziyaı ve genel usulsüzlük birlikte işlendiğinde bunlara ait hangi kabahate ceza verileceği sorusunun cevabı şudur: Vergi ziyaı ve genel usulsüzlük kabahatinden hangisinin cezası miktar itibariyle fazla ise, birleşme o kabahat itibariyle gerçekleşir ve onun cezası kesilir. Miktar itibarıyla cezanın fazla olmasının ölçüsü parasal değerdir. Görüldüğü üzere, birleşme sonucunda hangi kabahate ilişkin cezanın verileceği belirlenirken önce her kabahate ilişkin para cezası hesaplanacak sonra bunlardan hangisinin ceza miktarı yüksekse onun cezası verilecektir. Birleşmede, kabahatin nitelik itibariyle ağırlığı yerine, kabahatlerin ceza miktarlarının ağırlığının ölçü olarak ele alındığı görülmektedir. Bu durumda da daha hafif ceza miktarını gerektiren vergi kabahati, ceza miktarı daha fazla olan kabahatin içinde erimektedir. Örneğin, gelir vergisi beyannamesini kanunî süresinde vermeyen mükellefin bu eylemi hem vergi ziyaı kabahatini hem de genel usulsüzlük kabahatini meydana getirir. Bu durumda kesilecek ceza, miktar itibarıyla hangisinin cezası yüksekse o kabahatin cezası olacaktır.