İlişki kuralı oluşturmak için kullanılan algoritmalarının hepsi ilişki kuralı oluşturmada destek ve güven eşik değerlerini kullanır. Belirlenen destek ve güven eşik değerleri, güç­lü olmayan birçok kuralın gereksiz yere elde edilmesini engellemesine rağmen, bazı du­rumlarda değerlendirilmesi gereken güçlü kural sayısı yine de fazla olabilmektedir. Böyle durumlarda ortaya çıkan güçlü kurallar içerisinden bir seçim yapabilmek ya da güçlü ku­ralları önem sırasına göre sıralamak ve problemin amacına en uygun ilişki kuralını belirleyebilmek için ilave kısıtlamalar kullanmak gerekmektedir. Bunlar içerisinden en çok kullanılan ölçüt ise, öncül(A) ve sonuç(B) nesne setleri arasındaki ilişkinin(korelasyonun) belirlenmesi temeline dayanarak hesaplanan kaldıraç(lift) değeridir. A⇒B şeklinde ifade edilen bir ilişki kuralı için kaldıraç değeri, A ve B nesne setlerinin istatistiksel olarak bağımsız oldukları varsayımı altında, kuralın güven değerinin sonucun (B’nin) destek değerine oranı şeklinde elde edilir ve

Kaldıraç (A⇒ B)= Güven(A⇒ B) / Destek(B) = Destek(A∪ B) / Destek(A) * Destek(B)

 eşitliği yardımıyla hesaplanır. Oluşturulan güçlü ilişki kuralının ilginç yani bilgi üretme- de kullanılabilir bir kural olup olmadığının bir ölçüsü olarak hesaplanan kaldıraç değeri [0,∞) arasında değer alır ve yüzde olarak ifade edilir. Hesaplanan kaldıraç değerinin,

• Kaldıraç (A⇒B)<1 olması, A ve B nesne setleri arasında ters yönlü (negatif) bir ilişki olduğunu,
• Kaldıraç (A⇒B)=1 olması, A ve B nesne setleri arasında ilişki olmadığını
• Kaldıraç (A⇒B)>1 olması, A ve B nesne setleri arasında aynı yönlü (pozitif) bir ilişki olduğunu ifade eder.

 Kaldıraç değeri, öncül (A) nesne setinin gözlendiği durumlarda sonuç(B) nesne setinin olasılığındaki değişim hakkında bilgi verir.

Bu nedenle doğru yanıt a) seçeneğidir.