Sanayi toplumunda yaşanan bilimsel ve teknolojik gelişmeler üretim tekniklerinin değişimine yol açmıştır. Buhar makinesinden bilgisayara, maddi üretimden bilgi üretimine, fiziksel emekten zihinsel emeğe, fabrikalarda üretimden bilgi ağları ve veri tabanları üzerinde üretime, merkezî üretimden çok merkezli üretime dönüşüm olmuştur. Bilgi toplumunda büyük miktarda dayanıklı tüketim malı üretip tüketmek yerine kitlesel bilgi üretimine önem verilmiştir. Barutçugil’e göre bilgi; insanların beynindedir ve tüm yaşamları boyunca öğrendiklerinin ve deneyim yoluyla kazandıklarının toplamıdır. Alınan enformasyon bir değer taşıyorsa onu alan kişinin var olan bilgi birikimi ile bütünleşir. Eğer değer taşımıyorsa silinir, bir anlam ifade etmez. Bhatt (2001), üç kavram (veri, enformasyon ve bilgi) arasındaki ilişkilerin dönüşümlü-yinelenmeli ilişkiler olduğunu söylemiştir.

Bilginin üretimi, yayılması, uygulanması yeni iletişim ve bilişim teknoloji ile çok hızlı yapılmaktadır. Her yıl yeni çıkan yeniler ile kurumlar, işletmeler veya bireyler yoğun bir enformasyona maruz kalmaktadırlar.

İhtiyaç duydukları bilgiye erişmek ve etkin kullanmak için bilgi teknolojilerini kullanmak zorundadırlar.

Günümüzde yeni iletişim teknolojilerinin hızla gelişimiyle birlikte devletlerin büyük bir ekonomiye sahip olmalarının yolunun bilgiye dayalı ekonomiyle mümkün olduğu görülmektedir. Sanayi toplumunun mekanik alt yapısı fiziksel emeği ön plana alırken, bilgi toplumunun bilişim alt yapısı ise zihinsel emeği ön planda tutmaktadır. İnsanlar bilgilerini satarak kazanç elde etmektedirler.