Bâbıâli, 3 Mart 1878’de Ayastefanos Antlaşması’nı imzalamak zorunda kaldı. Buna göre, Sırbistan, Karadağ ve Romanya’ya bağımsızlık verildi. Bosna-Hersek’te, İstanbul Konferansı’nda öngörülen ıslahat yapılacaktı ve burada Avusturya ve Rusya’nın dolaylı kontrolü kurulacaktı. Bulgaristan’da ise Osmanlı Devleti’ne vergi ile bağımlı özerk ve büyük bir prenslik kuruluyordu. Bulgaristan Prensliği’nin sınırları Sırbistan’dan başlayıp Tuna yoluyla Karadeniz’e uzanıyordu. Güneyde ise Ohri gölünden Kavala limanına ve oradan Edirne’nin kuzeyinden geçerek yine Karadeniz’e ulaşıyordu. Buna karşılık, Niş Sırbistan’a, Tulça ve Dobruca tarafları ise Romanya’ya verilecekti. Girit’te 1868’de başlayan ıslahat programı sürdürülecek ve Arnavutluk, Tırhala ve Rumeli’nin diğer yerlerinde de uygulanacaktı.