İlk Çocukluk Dönemi (2-6 yaş): İnce ve kaba kas gruplarında hızlı değişim devam eder, ancak fiziksel gelişim hızında önceki döneme göre yavaşlama görülür. Anne-babadan bağımsızlık kazanılır, öz bakım becerileri artar, oyun oynama davranışı artış gösterir, yaratıcı düşünmede ve hayal kurmada artış olur, sembolik ve sezgisel düşünme gelişir, ben-merkezci düşünme hakim olur, sınıflama becerisi artar. Son Çocukluk (Okul) Dönemi (6-12 yaş): Okul çağı veya orta çocukluk olarak da anılan bu dönemde fiziksel gelişim hızı giderek azalırken, zihinsel gelişimde dikkate değer değişimler olur; somut, mantıklı düşünme gelişir, sınıflama, bellek ve dil becerileri artar, temel akademik becerilerde artış gözlenir. Ergenlik döneminde karşı cinsle ve akranlarla ilişkiler önemli hale gelir. Kimlik arayışı hızlanır. Ergen benmerkezciliği görülür ve soyut kavramlarla düşünme becerisi gelişir, idealizm hakimdir.

İlk (Genç) Yetişkinlik Dönemi (20-40 yaş): Bu dönem yetişkin olmanın temel koşulu olan sorumluluk almanın ve aileden bağımsız olmanın gerçekleştiği dönemdir. Orta yetişinlik döneminde fiziksel gelişim alanında düşüşler, azalmalar görülür. Sorunun cevabı Son Çocukluk dönemidir.