Dinî olarak zengin kabul edilen müslümanın malındaki fakirlere ait hakkın verilmesi ile arındırılması anlamına gelmektedir. Zekat vererek arınmış olan müslümanın malı, gerçekte bereketlenerek çoğalır. Bu yönüyle zekat, malî bir ibadettir. Zekat, fakirin zenginin malındaki hakkıdır. Kur’an-ı Kerim’de, kendilerine zekat verilebilecek olanlar şöyle sıralanmaktadır: 1. Fakirler, 2. Miskinler, 3. Zekatın toplanmasında görev alanlar, 4. Kalbleri İslâm’a ısındırılacaklar, 5. Kölelikten azad edilecekler, 6. Borçlular, 7. Allah yolunda sarf edecek olanlar ve 8. Yolda kalmış olanlar (Tevbe, 9/60). Zekat, toplumsal yönü olan bir ibadettir. Toplumda fakirlerin, düşkünlerin, sıkıntıda olanların ihtiyaçlarının giderilmesinde zekat ibadetinin önemli bir fonksiyonu vardır. Zekat, çeşitli (altın, gümüş, para, ticari mallar, küçük ve büyük baş hayvanlar gibi) ve belli niteliklere sahip olan (üzerinden 1 yıl geçmesi, değeri veya kendisi artan özellikte olması) mallardan, belli oranlarda (1/40 gibi) gerekli şartları taşıyan kimselere verilmesi ile gerçekleşir.