Doğu Kilisesi ve Batı Kilisesi arasındaki tartışma ve zıtlaşmalar neredeyse her konsilde yaşanan bir duruma gelmişti. Doğu Kilisesi Batı Kilisesi’ni putperestler arasında dini yaymak için bazı tavizler vermekle suçluyordu; Romalılar da imparatorluk başkentinin İstanbul olmasına tahammül edemiyorlardı. Ayrıca Batı Roma Devleti’nin düşmesi otorite boşluğunu Papalığın doldurmasına yol açmıştı ve Roma Papalığı bütün hıristiyanlar hakkında hüküm verme yetkisinin kendisinde olduğunu iddia ediyordu. Nihayet ekümenik konsillerin yedincisi olan II. İznik Konsili’nde ikon meselesi; sekizincisi olan III. İstanbul Konsili’nde ise “Kutsal Ruh’un nereden neş’et ettiği meselesi ile ilgili tartışmalar artık bardağı taşıran son damlalar olmuştu. Doğu kilisesi bundan sonra artık başka bir konsile katılmadı ve 1054 yılında Batı Kilisesi’nden kesin olarak ayrılarak “Ortodoksluk” ismini aldı.