Geç ve ileri yetişkinlikte (60’lı yaşlar ve sonrası) bireyin hayatını eksi ve artılarıyla gözden geçirmesi sonucunda, kazanım ve kayıpların bir değerlendirmesinin yapıldığı dönemdir. Geçmişe dönük bir hesaplaşmanın sonucu birey yaşamını “güzel yaşanmış bir ömür” olarak görüyorsa benlik bütünlüğüne ulaşır ve geçmişe yönelik pişmanlık duymaz. Aksine önceki dönemlere yönelik pişmanlıkları çoksa, yaşamını “boşa geçirilmiş zaman” olarak adlandırıp, kendisini başarısız buluyorsa, bu başarısızlıkları telafi edemeyeceğini düşünen birey acı, öfke, suçluluk, keder gibi olumsuz duygular yaşar, umutsuzluğa düşer.