Kemikler kasları destekleyen bir yapıya sahiptir. Hayati organları koruma görevini üstlenmişlerdir ve
hücrelerin çalışması için çok önemli olan kalsiyumu depolamaktadırlar. İlerleyen yaşla birlikte kemik
dokusunun miktarı azalır ve yapı olarak da zayıflar. Bu azalma 30’ lu yaşlar civarında başlamaktadır.
Kemiklerde ki bu yapısal azalma nedeniyle kemikler daha kırılgan hale gelirler. Kadınlardaki kemik
kaybı özellikle menopoz sonrası çok belirgindir. En çok kayıpta uyluk kemiğinin boynunda, ön kol ve
dirsek kemiğinin bilek eklemiyle temas yaptığı uç nokta ve omurgalardadır. Bu özellikle kemikteki
kalsiyumun kaybına bağlıdır ve kalsiyum kaybının nedeni de Vit D’ nin azalması ve kalsiyum emilimini
azaltması nedeniyle olmaktadır. Kemiklerin altında bulunan eklemin kıkırdak dokusunun azalması
nedeniyle eklem eskisi gibi rahat hareket edemez eklemde kısıtlılık oluşur ve bu kıkırdak dokunun
azalması nedeniyle eklem travmalara daha açık hale gelir. Bu bölgenin sık travmaya maruz kalması
yaşlıların en sık rastlanan şikayeti olan osteoartrite (kireçlenmeye) neden olur. Ayrıca yaşlı bireylerde
omurların arasındaki mesafelerde azaldığı için boylarının kısalması beklenen bir bulgudur. Kişiler yaşlandıkça

fiziksel aktiviteleri azalmaya başlar bu aktivite ne kadar çok azalırsa eklemlerin vücuda doğru hareketini sağlayan fleksör kaslar kısalır, başın vücudun ve gövdenin yerçekimine karşı duruşunu sağlayan kas yapıları güçsüzleşir , kişiler kamburlaşır. Bel kasları zayıflar. Kişilerdeki kamburlaşma zamanla göğüs kafesinde değişikliklere yol açarak solunum kapasitesinin azalmasına neden
olur.
Boyun bölgesindeki kireçlenmeler, şekil bozuklukları, boyna giden damarların kanlanmasının
bozulmasına neden olacaktır. Kişilerin damarsal yapısındaki değişim nedeniyle vücuda pompalanan
kanın azaldığı da düşünülecek olursa beyne kan gitmesi ve beynin oksijenlenmesi de azalacak ve
karşımıza özellikle pozisyon değişikliğiyle oluşan baş dönmesi olarak çıkacaktır. Eklem kısıtlılığı
nedeniyele zaten zor hareket eden yaşlı bir de başı döndüğü için hareketini daha da kısıtlayacaktır.
Normal bireylerde kemik yıkımı ve yapımı bir döngü şeklinde denge içerisinde devam etmektedir.
İlerleyen yaşla birlikte kemik yıkımı daha da aratmaktadır yapımda bu yıkımı karşılayamadığı için
kemiklerin içleri delikli bir hal almkat ve boşalmaktadır. İşte yaşlanmaya bağlı bu kemik kayıplarına senil
osteoporoz (kemik erimesi) adı verilir ve her iki cinstede gözlenmektedir.
Yaşlanmaya bağlı olark çift adım uzunluğu ve dakikadaki adım sayısı azalmakta, adımların genişliği
artmaktadır. Bu durum nedeniyle denge kurmak ve dengeli yürümek aktivitesinde kısıtlılıklar ortaya
çıkmaktadır.