Yaşlıların zihinsel performanslarının, yaşamlarının önceki yıllarına göre değişim gösterdiğini bilmekteyiz. Ancak bu değişim, zeka^nın azalması anlamına gelmemektedir. Zeka^yı akıcı zeka^ ve kristalize (birikimli) zeka^ şeklinde türleri açısından değerlendirirsek, yaşlılardaki değişimi daha kolay anlayabiliriz. Bireyler, yetişkinlik yıllarına girmeleriyle birlikte akıcı zeka^larında azalma yaşamaya başlarlar; öte yandan bu yıllarda kristalize zeka^ları azalmaz aksine yaşlılık boyunca gelişmeye devam eder. Bu bilgiye dayalı olarak yaşlıların zeka^larında ciddi, güçlü, belirgin bir düşüşten söz edemeyiz, ancak zeka^larını kullandıkları alanlar ve biçimlerinin değiştiğini bilmemiz önemlidir.