Yaşlı bakımı ile ilgilenenlerin, uzun süreli ve yinelemelerle giden hastalığa sahip bireylerle yaşamaları sonucunda kendi işlevsellikleri ile ilgili olarak da bazı sorunlar yaşamaları ka­çınılmazdır. Buna bağlı olarak ailelerin çeşitli alanlarda (ekonomik, sosyal, arkadaşlık iliş­kileri, psikolojik) yaşadıkları sorunlardan kaynaklanan sorumluluk yüklenmeleri, “bakım yükü” olarak kavramsallaştırılmaktadır. “Yük”, bakım verenin üstlendiği bakımın ortaya çıkardığı fiziki yorgunlukların yanında psikolojik sıkıntı, fiziksel sağlık problemleri, eko­nomik problemler, sosyal problemler, aile ilişkilerinin bozulması ve kontrolün kendinde olmadığı duygusunu yaşama gibi subjektif ve objektif olumsuz sonuçlardır. Bakım veren kişi evde bakımın en önemli unsurudur. Bu nedenle bakım verenin yü­künün artması evde bakım verme desteğini tehlikeye sokabilmektedir. Kişinin bakım vermeye başlamadan önce yaşam kalitesinin çok farklı olması bakım yükü ile ilişkilidir. Bakım veren kişinin tamamen değişen yaşam koşulları sebebi ile bakım yükünde bir artış oluşması olağan bir durumdur. Gerek yaşam kalitesi gerek bakım yükü değerlendirildi­ğinde bakım verene ait faktörler; yaşı etnik kökeni cinsiyeti yaşlıya olan yakınlık, bakım vermeye gönüllü olup olmama, eğitim durumu, ekonomik yapı, fizyolojik olarak bir soru­na sahip olma durumu, stres ile başa çıkma yetileri, inançla, sosyal destek, yaşadığı toplu­mun kültürel özellikleri önemli değişkenler olarak kabul edilebilir. Bakım verenlerin yük düzeyinin yüksek olduğu durumlarda yaşlıların da gerek fiziksel gerek ruhsal sorunları daha sık ifade ettikleri görülmüştür.