Bir kültürde neyin anormal, sağlıksız veya hastalık ifadesi olduğunu yine o kültürün toplumsal anlaşmaları belirlemektedir. Normal ve anormali birbirinden ayırmadaki güçlüklerden biri de farklı kültürlerin farklı kişilik özelliklerini ideal olarak tanımlamasından kaynaklanır. Titizlik, düzenlilik ve dakiklik gibi obsesif kişilik özellikleri batılı toplumlarda iş verimini arttıran, yaşamı kolaylaştıran bir kişilik özelliği iken Asya ve Latin Amerika ülkelerinde çok hoş karşılanmayan değerler olarak kabul edilir. Mistik deneyim yaşayan birinin vecd hâli katatonik şizofreni olarak yorumlanabilir. Kızıl olmaktansa ölmeyi tercih eden bir Amerikalı normal kabul edilirken, ruhunu yitirdiğini söyleyen biri deli tanısını alabilmektedir. Buna benzer örnekleri çoğaltmak mümkündür. Bu faktörlere ilaveten, davranışın dinamik bir süreç olması nedeniyle gerek normal gerekse anormal davranışları anlamada, davranışı oluşturan nedenlerin çözümlenmesi ve davranışta bulunan insanın dünyayı algılayış biçimi ve buna göre yaşamını sürdürme tarzının da bilinmesi gerekmektedir.