Ancak, teoriye bazı eleştiriler yöneltilmiştir. Yaşlılıkta her zaman aktif olmak, etkinlik/ faaliyet içinde bulunmak mümkün değildir. Devamlı aktif bir yaşlı insan tipini empoze
edilmekte ama bu pratikte pek fazla rastlanılan bir durum değildir. Her yaşlı eşit imkânlara sahip olamamaktadır. Orta yaşlı ve aktif insanın yaşlanınca da böyle kalmasını isteyip bunun uygulamada nasıl olabileceğine kesin bir açıklık getirememektedir. Genç insanların daima aktif olduklarının peşinen kabul edilmesine rağmen pratikte karşılığı mümkün görülmemektedir. Üstelik yaşlının aktif olma durumu, yaşlıların farklı ilgi, ihtiyaç ve fiziksel yetenekleri yanında geçmiş yaşamlarındaki deneyimlerine ve elde ettikleri nesnel kaynaklara göre farklılık gösterebilir. Dahası aktivitelerin koruyuculuğunun sonucu da kesin veya yaşam doyumuna etkisi zorunlu değildir. Zira yaşlının her an aktivitelerle yaşaması mümkün olmadığı gibi bir aktivite anında mutlu iken sonrasında aktivite öncesindeki hâlden daha doyumsuz bir hâle de gelebilmektedir. Hatta bazı yaşlılar pasif ama mutlu, bazıları aktif ama mutsuz olabilmektedir. Doğru cevap B'dir.