Anlam üzerinde odaklaşan sembolik etkileşimci teori yaşlılıkta sosyal içerik veya toplumsal yapıdan geri çekilmenin kaçınılmaz olmaktan çıktığını veya bireyin etkileşimleri sonucunda geri çekilme sürecini değiştirilebileceğini ileri sürmektedir. Modernleşme teorisi, yaşlıların statülerinin yükselmesine katkısı olan geleneksel bilgi, beceri ve uğraşıların değersizleşmesi sonucunda ortaya çıkan statü ve güç kaybını, dolayısıyla yaşlının modern toplumda gözden düşmüşlüğünü, aile dışına itilmişliğini, güçsüz konuma indirgenmişliğini öne çıkarmaktadır. Etiketleme teorisi, negatif etiketlendirmeyi kabul eden yaşlının kendisini bir mağduriyetler bütünü olarak sosyal hayatın içine katacağı ve yaşlılığın her alanda problemli bir alana dönüşeceğinden hareketle, yaşlı bireylerin üretkenliklerini devam ettirmesini ve daha fazla güven geliştirmelerine yardım edecek mekanizmaların üretilmesini önermektedir. Sosyal alışveriş teorisi, topluma verebilecekleri/ katkıları azalmış olan yaşlıların toplum yaşamında gerilemesi veya çekilmesini alışveriş dengesini kurması açısından sağlıklı bulmaktadır.