Türkiye gelişmiş ülkelere nispetle oldukça genç bir nüfusa sahiptir.Bireyci olan batı toplumları, yaşlıya büyük ölçüde üreten bireyin menfaatleri açısından bakmışlardır/bakmaktadırlar.Diğerkâm bir toplum olan Türk (Türkiye) toplumu açısından yaşlılık olgusuna bakacak olursak; rahatlıkla söyleyebiliriz ki Türkler gerek aile yapısı itibarıyla ve gerekse toplum yapısı itibarıyla, göç ve şehirleşmenin etkisinin olduğu son elli atmış yılı dışarıda bırakacak olursak yaşlılarını hiçbir dönemde toplumsal bir sorun olarak görmemişlerdir. Türklerde gerek İslamiyet öncesi ve gerekse İslamiyet sonrası “ata”nın kadın ya da erkek olmasına bakılmaksızın çok saygın bir yere sahip olduğu bilinmektedir.