Thompson’a (2006: 635) göre VI. Edward döneminden kalma Birleşme Yasaları’ nın hav makinelerini kullanımını yasaklaması, Elizabeth dönemi Usta İşçiler Yasası’nın çıraklık için yedi yılı zorunlu kılması ve Philip ve Mary Yasası’nın bir ustanın sahip olabileceği tezgâh sayısını sınırlandırması Luddistlere anayasal bir güvence sağlıyordu Luddizmin bu evresi kendi amaçlarında “kısmen başarılı olmuş (ücretlerde artışlar yaşanmış), sonucunda ise kolluk kuvveti gücü arttırılmış, parlamentodan ise makine kırıcılığını idamla cezalandıran yasa çıkmıştı”. Bu olaylar sırasında yalnızca ücretleri düşüren ustaların tezgâhları kırılıyor, sempati duydukları tezgâhlara ise ‘bu tezgâhta tam ücretle kuralına göre iş yapılır’ yazısı asmışlardı), çırak ve acemileri fazlasıyla çalıştırıldığı tezgâh sahipleri ise uyarılıyordu. Para cezası ödeme gibi bir uygulama yoktu.