Çevreci düşünce içindeki farklı yaklaşımları vur­gulamak üzere sıklıkla yapılan ayrımlardan biri derin ekoloji ile sığ (yüzeydel) ekoloji arasındadır. Derin ekoloji kavramı ilk kez Norveçli felsefeci Arne Naess tarafından kullanılmıştır. Derin eko­loji insan doğa ilişkisini derinlemesine sorgular ve temelden değiştirilmesi gereğine inanır. Derin ekolojiyi sığ ekolojiden ayıran doğal çevreye at­fedilen değerdir. Canlı merkezci (biyosantrik) bir yaklaşım olan derin ekolojiye göre, doğa kendin­de bir değere sahiptir; öteki varlıklar insanların amaçları için yararlı olup olmadıklarından ba­ğımsız olarak salt varoluşları dolayısıyla değerli­dirler, insanlar doğadan ayrı ya da üstünde değil, öteki canlılarla birlikte onun bir parçasıdır. Biyos-ferik eşitlik ilkesi gereği, insanların yaşamsal ih­tiyaçlarını karşılamak dışında yaşam formlarının zenginliğini ve çeşidiliğini azaltmaya hakları yok­tur.